Zajęcia logorytmiczne odgrywają ogromną rolę w rozwoju dziecka. W szczególny sposób wpływają profilaktycznie i korygująco na wymowę, wspomagając również wszechstronny rozwój jego osobowości, przede wszystkim na rozwój intelektualny, emocjonalny, psychofizyczny, a także społeczny. Ruch przy muzyce przyczynia się do wszechstronnego rozwoju dziecka, wprowadza element zabawy i odprężenia, dzięki czemu w naturalny sposób kształtują się procesy poznawcze oraz dostarcza dzieciom radości z zabawy. Logorytmika to również ćwiczenia usprawniające motorykę dużą i małą, ćwiczenia sprawności ruchowej, orientacji w zakresie schematu własnego ciała, orientacji przestrzennej, celowości planowania ruchów ciała, koordynacji wzrokowo – ruchowej i słuchowo – ruchowej. Łącząc ruch, muzykę słowo wszechstronnie rozwijają się oraz korygują, usprawniają zaburzone funkcje językowe, emocjonalne, intelektualne i społeczne.
Zajęcia logorytmiczne odgrywają ogromną rolę w rozwoju dziecka. W szczególny sposób wpływają profilaktycznie i korygująco na wymowę dziecka, wpływają również na wszechstronny rozwój jego osobowości, między innymi na rozwój intelektualny, emocjonalny i psychofizyczny.
Zajęcia logorytmiczne pozwalają dzieciom uzyskać:
- zdrowie – dzięki ćwiczeniom logopedycznym dziecko kształtuje poprawność wymowy, eliminuje w znaczący sposób wady wymowy: fizjologiczne i nabyte; dzięki tym zajęciom dziecko również dba o ogólny rozwój psychofizyczny, tego rodzaju zajęcia ruchowe, wykorzystujące elementy logopedii i muzyki kształtują postawy interpersonalne oraz integrację w grupie;
- radość – poprzez wspólne zabawy dzieci nabierają większej wiary w siebie, łatwiej nawiązują kontakty,
- mają możliwość osiągania lepszych wyników w szkole – dzięki kształceniu różnych umiejętności: rozwijają pamięć, wyraźniej i odważniej mówią, dokładniej i staranniej kreślą, rysują i piszą.
Ponadto, zajęcia te:
- zaspokajają dziecięcą potrzebę ruchu, zabawy i kontaktu ze sztuką
- pozytywnie wpływają na wzbogacenie przeżyć i rozwój zainteresowań dzieci
- rozwijają wrażliwość emocjonalną i estetyczną, pogłębiają przeżywanie i rozumienie piękna
- rozwijają aktywną i twórczą wyobraźnię
- wpływa na rozwój myślenia, spostrzegawczość i pamięć
- kształtują w dziecku potrzebę czystej wymowy oraz dbałość o język a elementy logopedii sprawiają, że zajęcia te są atrakcyjną formą korygowania wad wymowy.
Ruch przy muzyce przyczynia się do ogólnego rozwoju dziecka, wprowadza element zabawy i odprężenia, dzięki czemu w naturalny sposób wyrabiają się procesy poznawcze.
Nadrzędnym celem programu jest zapobieganie powstawaniu zaburzeń mowy dziecka oraz stymulowanie jej rozwoju w atrakcyjnych dla młodszego dziecka formach słowno- ruchowo- muzycznych zabaw.
Cele ogólne:
– profilaktyka logopedyczna
– pobudzanie rozwoju mowy
– usprawnianie motoryki dużej i małej
– rozwijanie sprawności ruchowej
– rozwijanie percepcji słuchowej
– rozwijanie orientacji czasoprzestrzennej i w schemacie ciała
– rozwijanie koordynacji ruchowej
– kształcenie słuchu muzycznego
Cele szczegółowe: dziecko:
– potrafi prawidłowo emitować głos
– ekonomicznie gospodaruje oddechem, używa prawidłowego toru oddechowego
– posiada lepszą sprawność aparatu artykulacyjnego
– różnicuje dźwięki mowy
– identyfikuje różnorakie dźwięki otoczenia, potrafi zapamiętać kolejność ich prezentowania
– zapamiętuje i odtwarza melodie, rytmy, słowa, potrafi je połączyć z układami ruchowymi
– kształtuje mowę i komunikację
– posiada lepsze poczucie rytmu, tempa, – posiada lepszą sprawność w zakresie dużej motoryki, sprawnie i celowo wykonuje ruchy
– szybko reaguje ruchowo na sygnały słowne, dźwięk, ciszę
– współpracuje w grupie podczas tworzenia wspólnych układów rytmiczno-muzycznych
Metody Pracy:
– metody aktywności ruchowej
– zabawowe
– naśladowcze
– praktycznego działania
Formy pracy:
– zespołowa
– grupowa
– w parach
Łącząc powyższe metody i formy pracy można wszechstronnie rozwijać oraz korygować i usprawniać zaburzone funkcje językowe, ruchowe, emocjonalne, intelektualne i społeczne.
Propozycje ćwiczeń:
Ćwiczenia artykulacyjne:
-ćwiczenia języka, ćwiczenia warg, ćwiczenia podniebienia miękkiego, ćwiczenia ruchów dolnej szczęki
– zabawy językowe i dźwiękonaśladowcze
Ćwiczenia oddechowe:
– połączone z dmuchaniem, chuchaniem i odgłosami ludzkiego ciała
– ćwiczenia oddechu przeponowo – brzusznego w czasie słuchani muzyki relaksacyjnej
– połączone z ruchami rąk, nóg i tułowia
– ćwiczenia z zastosowaniem rekwizytów
Ćwiczenia rytmizujące:
– odtwarzane rytmu poprzez ruch swobodny, planowany, układy ruchowe i przestrzenne
– powtarzanie głosem motywów melodycznych
– ruch przy muzyce i akompaniamencie naturalnym, oraz perkusyjnym
Ćwiczenia słuchowe:
– rozpoznawanie dźwięków otoczenia wydawanych przez różne przedmioty, zwierzęta , instrumenty
– rozpoznawanie źródeł dźwięków, natężenia, wysokości
Ćwiczenia dźwiękonaśladowcze:
– zabawy muzyczno – ruchowe, zabawy z rekwizytami
– ćwiczenia usprawniające dużą i małą motorykę, ćwiczenia sprawności ruchowej, orientacja w zakresie schematu własnego ciała, orientacji przestrzennej, celowości ruchów ciała, koordynacji wzrokowo- ruchowej i słuchowo- ruchowej
Dorota Brączkowska
